διαστρατηγώ

διαστρατηγῶ (-έω) (AM)

1. εκτελώ ή αναλαμβάνω χρέη στρατηγού, υπηρετώ ως στρατηγός

2. μεταχειρίζομαι τεχνάσματα, στρατηγήματα, μηχανεύομαι

3. σκέπτομαι πονηρά

4. εξαπατώ με στρατήγημα («διεστρατήγουν τους Ρωμαίους» Πολύβ.)

5. φέρω εις πέρας, τελειώνω (ὅv οὐχ ἑώρακε διαστρατηγεῑ πόλεμον», Πλούτ.)

6. (στη Ρώμη) παραδίνω το αξίωμα τού στρατηγού ή τού πραίτορα μετά τη λήξη τού ορισμένου χρόνου.